Przejdź do treści

Podręczna chińska misa do upuszczania krwi

Miejsce pochodzenia: Chiny
Data produkcji: XVIII w.
Materiał: porcelana

Posłuchaj opisu:

Puszczanie krwi (flebotomia) przez wieki uznawano za idealny sposób na niemal każde schorzenie. Wiara ta miała swój początek w dominującej koncepcji fizjologii i patologii człowieka. W średniowiecznej Europie puszczeniem krwi zajmowali się głównie balwierze.

Obok usług fryzjersko-kosmetycznych wykonywano amputacje, stawianie baniek, przystawianie pijawek, drenowanie czyraków i puszczanie krwi. Pozostałością tamtych czasów jest symbol balwierzy - „barber pole". Słupek nawiązywał do kija trzymanego przez pacjenta podczas upuszczania krwi, biały pasek oznaczał opaskę uciskową, niebieski żyłę, a czerwony krew.

Starożytna teoria humoralna Hipokratesa, rozbudowana następnie przez Galena, zakładała, że w ludzkim organizmie funkcjonują płyny ustrojowe (tzw. humory), stanowiące odpowiednik czterech elementów kosmosu (powietrza, wody, ognia i ziemi). U zdrowego człowieka wszystkie te elementy i jakości pozostawały w stanie równowagi (crasias), a jej brak (dyscrasias) objawiał się chorobą. Nadmiaru humorów można się było pozbyć poprzez zastosowanie odpowiednich zabiegów, z których od XIII wieku najbardziej popularna była flebotomia, czyli upuszczanie krwi.