Przejdź do treści

Zabytkowa korkownica stylizowana na krokodyla

Miejsce pochodzenia: Niemcy
Data produkcji: XIX w.
Materiał: metal

Posłuchaj opisu:

Służyła do rozmiękczania i formowania korków, dzięki czemu były one bardziej elastyczne i łatwiej umieszczano je w szyjkach butelek. Pierwotnie butelki z płynami zamykano drewnianym kołkiem, przewiązywano szmatką, a wejście do naczynia lakowano żywicą. W XVII w. zaczęto używać korków, wytwarzanych z kory dębu korkowego (głównie rejon Europy południowo-zachodniej i Afryki północno-zachodniej).

Korek pozyskuje się z drzewa, które ma min. 25 lat. Następnie korę suszy się przez co najmniej 6 miesięcy. Potem korę gotuje się, dezynfekuje i tnie na odpowiednie kawałki. Korek z naturalnego korka ma wyjątkową strukturę, bowiem posiada liczne kanaliki, jest elastyczny, a po nasiąknięciu płynem – szczelnie zamyka butelkę.