Koralowce mogą rozmnażać się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo. Rozmnażanie płciowe polega na uwalnianiu gamet męskich i żeńskich do oceanu. Proces ten trwa tylko kilka nocy, w lipcu, sierpniu lub wrześniu i zawsze występuje po pełni księżyca. Po zapłodnieniu, w toku dalszego rozwoju, młody koralowiec przekształca się w swobodnie pływająca larwę – planulę.

Śmiertelność planul wynosi ponad 90%, w tym okresie młody koralowiec musi znaleźć odpowiednie miejsce, do którego może się przymocować, a następnie musi osiągnąć ponad 1 cm średnicy (w wieku około roku), by móc się opierać warunkom środowiska.

Gatunek ten posiada rangę krytycznie zagrożonego wymarciem (CR) wg, IUCN, a w ciągu ostatnich 30 lat jego populacja zmniejszyła się o 80%. Głównym zagrożeniem dla wszystkich koralowców są choroby, szczególnie tzw. white-band disease. Choroba ta polega na pojawianiu się fragmentów nagiego (białego) szkieletu kolonii na tle zdrowych brązowych fragmentów. Pasma te rozprzestrzeniają się wzdłuż gałęzi i mogą ostatecznie zabić całą kolonię. Czynnik wywołujący chorobę nie jest dobrze znany. Badania sugerują, że jest on związany ze wzrostem temperatury mórz, a ta z ocieplaniem klimatu. W ich efekcie tego zjawiska, równowaga między koralowcami, a naturalnie zamieszkującymi ich ciała bakteriami zostaje zaburzona i prowadzi do nadmiernego wzrostu mikroorganizmów i wystąpienia choroby. Ponadto koralowce są zagrożone przez działalność człowieka (m in., turystykę, transport, zanieczyszczenia powietrza i wody, rybactwo z wykorzystaniem dynamitu), obecnością gatunków inwazyjnych i zaburzeń równowagi środowiska. Wpływ wymienionych czynników nie jest dobrze zbadany.