Przejdź do treści

Łuskowiec ziemny

Smutsia temmickii
Występowanie: Afryka

Posłuchaj opisu:

Łuskowiec ziemny jest gatunkiem średniej wielkości — osiąga masę ciała od 9 do 10 kg i długość do 140 cm (ogon stanowi około połowy tej długości). Rekordowy osobnik pochodzący z Sudanu był samcem ważącym 21 kg. Samce bywają większe od samic, jednakże brak dymorfizmu płciowego w wymiarach ciała. Ciało łuskowca pokrywają zachodzące na siebie, keratynowe łuski w 12 poprzecznych rzędach.

Ciągną się one od czoła przez grzbiet i zewnętrzne powierzchnie kończyn do ogona (na ogonie znajdują się zarówno po stronie grzbietowej, jak i brzusznej).

Gatunek ten zamieszkuje głównie nizinne, leśne obszary sawann o średniej lub gęstej roślinności. Zasiedla również obszary górskie do wysokości 1 700 m n.p.m o skalistych lub piaskowych stokach, jednakże nie występuje w lasach i na pustyniach. Za najważniejsze elementy środowiska dla łuskowca wskazuje się obecność licznych populacji mrówek i termitów stanowiących jego pokarm oraz dostępność podziemnych kryjówek. Szacuje się, że areał dorosłego osobnika ma obszar około 10 km². Jego ofiarami padają gatunki mrówek i termitów zwykle nie większych niż 5 mm. Do rozkopywania gniazd mrówek i termitów łuskowiec wykorzystuje swoje silne pazury na przednich kończynach, których posiada 5 – trzy z nich położone na palcach od II do IV są długie na ok., 6 cm. Pozostałe dwa są mniejsze (ok. 3 cm). Następnie wyłapuje ofiary za pomocą języka, którego długość waha się od 25 do 40 cm (wysuwana część ma od 10 do 15 cm).