Przejdź do treści

Maska sceniczna związana z ludowym tańcem birmańskim

Miejsce pochodzenia: Birma
Data produkcji: XIX w.
Drewniana maska sceniczna z otworami w miejscu oczu, nosa i ust została wykonana w sposób pozwalający ją zakładać na twarz tancerza w trakcie występów scenicznych. Przy bocznych krawędziach maski otwory po mocującym maskę sznurkach.

Lico maski pomalowane farbami wodnymi naśladującymi karnację ciała. Twarz maski pomalowana w „minę złości”.

Birmański taniec stanowi obecnie dziedzictwo kultury birmańskiej. Charakteryzuje się on specyficznymi „kątowymi” ruchami, których tempo jest szybkie i energiczne. Jest nierozerwalnie związany z muzyką i śpiewem. Wśród jego odmian, ze względu na emocjonalny wyraz można wyróżnić: taniec dramatyczny, folkowy, wiejski oraz taniec nats, o charakterze religijnym.
Przedstawiona maska, jej sposób malowania i mina wskazuje, że związana jest z ludową odmianą tańca o komicznym, żartobliwym i prześmiewczym charakterze, który określany jest mianem Shway Yoe.

Taniec jest wykonywany głównie przez mężczyzn a ważnym jego elementem jest mimika twarzy, a szczególnie ruchy długich starannie przyciętych wąsów. Potrząsanie wąsami, ruch głowy, szybko rzucane spojrzenia zawsze odbywa się w rytm muzyki.

Maska pochodzi z etnologicznej kolekcji, która powstawała na Uniwersytecie Wrocławskim, na przełomie XIX i XX wieku.